Без ознака за засладувач

Без анализа на засладувачи

Вештачките засладувачи се користат со години, особено затоа што се слатки и без калории. Засладувачите, кои беа доведени во прашање од сите во последниве години, сега се предмет на дебата за безбедноста. Некои студии ги поврзуваат вештачките засладувачи со многу здравствени проблеми како што се ракот, дијабетесот и здравјето на цревата.

Една од највпечатливите точки во промоцијата на прехранбените производи во последните години е тоа што тие не содржат вештачки и нехранливи материи како засладувачи и бои.

Вештачките засладувачи генерално се поделени во 3 категории:

• Вештачки засладувачи (на пр. сукралоза, аспартам, сахарин)
• Шеќерни алкохоли (на пр. Сорбитол, Манитол, Ксилитол, Еритритол, Малитол)
• Природни нискокалорични засладувачи (на пр. стевиа, алулоза, инулин, монашко овошје, тагатоза)
Доколку компаниите тврдат дека нивните производи не содржат засладувачи, тие мора да го докажат своето тврдење во овој поглед. Адитивите во храната, што е една од точките на кои родителите најмногу обрнуваат внимание, се работи на кои им треба доказ.

Најважното прашање во потрошувачката на храна е секако контролата на етикетите. Фактот дека компаниите ги поминале тестовите и анализите за да ги докажат своите тврдења е едно од важните прашања во однос на стекнувањето на довербата на потрошувачите. Во овој случај, производите што не содржат засладувач треба да се тестираат и означат независно и да се акредитираат.